w \ferworrze sporu, walki в пылу спора, борьбы
w ferworze sporu, walki — в пылу́ спо́ра, борьбы́+ uniesienie, zapał
* * *
м, Р ferworu
пыл, аза́рт; горя́чность ż
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
ferwor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ferwororze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uniesienie, przejęcie, zapał, żarliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić coś w ferworze. Wpaść w ferwor. W ferworze walki. Szczebiotać, opowiadać z ferworem. <łac.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ferwor — m IV, D. u, Ms. ferwororze, blm «uniesienie, zapał, żarliwość» Poetycki ferwor. Ferwor gry. Wpaść w ferwor. Mówić z ferworem. Gestykulować w ferworze. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
Ferveur — (fr., spr. Ferwör), Eifer, Hitze; daher Fervent, hitzig, brünstig … Pierer's Universal-Lexikon
rozgadać — dk I, rozgadaćam, rozgadaćasz, rozgadaćają, rozgadaćaj, rozgadaćał, rozgadaćany rozgadywać ndk VIIIa, rozgadaćduję, rozgadaćdujesz, rozgadaćduj, rozgadaćywał, rozgadaćywany, pot. «rozgłosić coś gadając» Rozgada każdą tajemnicę. rozgadać się… … Słownik języka polskiego
rozpaplać — dk IX, rozpaplaćlę, rozpaplaćlesz, rozpaplaćlą, rozpaplaćaj, rozpaplaćał, rozpaplaćany, rzad. I, rozpaplaćam, rozpaplaćasz, rozpaplaćają pot. «papląc rozgłosić, rozgadać» Rozpaplać wszystkim czyjś sekret. rozpaplać się pot. «wpaść w ferwor… … Słownik języka polskiego
rozśpiewany — rozśpiewanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozśpiewać (p.) rozśpiewany w użyciu przym. «taki, który chętnie i dużo śpiewa, lubi śpiewać; taki, który wpadł w ferwor śpiewania» Wracali z wycieczki zadowoleni, rozśpiewani. Ach, ta chata… … Słownik języka polskiego
roztrajkotać — dk IX, roztrajkotaćoczę (roztrajkotaćocę), roztrajkotaćoczesz (roztrajkotaćocesz), roztrajkotaćocz, roztrajkotaćał, roztrajkotaćany, rzad. I, roztrajkotaćam, roztrajkotaćasz, roztrajkotaćają, roztrajkotaćaj pot. «trajkocząc rozpowiedzieć,… … Słownik języka polskiego
